Piwnice "Kociego Zamku" w Osieku Jasielskim
: 26 lut 2023, 21:33
„…Pierwsza wzmianka o Osieku pochodzi z XIV wieku. W 1365 roku Kazimierz Wielki nadał miejscowości magdeburskie prawa miejskie. Jako miasto królewskie Osiek otrzymał przywileje handlowe i celne. Powstał tu zamek obronny, którego ślady znajdują się w południowej części miejscowości. Nazwany został „kocim zamkiem", co wskazywałoby, że ruiny mogły być wykorzystane czasowo na obozowisko przybyłych z południa wychodźców religijnych. Zamek osiecki był jednym z szeregu zamków broniących południowej granicy Polski. Dzierżawcami starostwa osieckiego byli Stadniccy. W drugiej połowie XVI w. oraz w latach 1603, 1606, 1607 i 1618 mieszczanie osieccy wnosili przeciw nim skargi do sądu grodzkiego w Bieczu i do króla, że przez bicie, więzienie i inne formy przemocy zmuszeni są do odrabiania pańszczyzny. W 1762 r. starostwo stało się własnością księcia Giedrojcia, ostatniego starosty królewskiego. Podczas zaboru austriackiego zarządzali Osiekiem Braniccy, Sanguszkowie, Gaszyńscy i Janiszewscy. Osiek był wielokrotnie dewastowany podczas napaści wrogich wojsk (w 1474, 1655-56, 1657, 1704-09 oraz w czasie I i II wojny światowej)…”
Pomimo braku stosownych badań archeologicznych, można przyjąć, iż wspomniany zamek ulokowany był ok. 100 metrów na północny zachód od starego drewnianego kościółka pw. Przemienienia Pańskiego. Łąka z niewielkim kopcem skrywa dość obszerne piwnice o grubych murach. Za tezą iż piwnice są ocalałymi reliktami owego „Kociego Zamku” przemawia fakt iż szczyt wzgórza zwany jest „Zamczyskiem”, o zamku mówią miejscowe przekazy oraz na planie Osieka z roku 1851 w tym właśnie miejscu zaznaczone są ruiny gródka.
Same piwnice to kilka, połączonych ze sobą podziemnych pomieszczeń zbudowanych na planie prostokąta z ciosanego kamienia. Wewnątrz odnajdziemy resztki drewnianych drzwi, w kolejnym pomieszczeniu znajduje się drożne okienko a jeszcze w kolejnym niewielki wykop wypełniony napływającą wodą gruntową.
Obiekt położony jest na terenie prywatnym lecz pewne jego oddalenie od najbliższego domostwa sprzyja „cichej” penetracji.
Pomimo braku stosownych badań archeologicznych, można przyjąć, iż wspomniany zamek ulokowany był ok. 100 metrów na północny zachód od starego drewnianego kościółka pw. Przemienienia Pańskiego. Łąka z niewielkim kopcem skrywa dość obszerne piwnice o grubych murach. Za tezą iż piwnice są ocalałymi reliktami owego „Kociego Zamku” przemawia fakt iż szczyt wzgórza zwany jest „Zamczyskiem”, o zamku mówią miejscowe przekazy oraz na planie Osieka z roku 1851 w tym właśnie miejscu zaznaczone są ruiny gródka.
Same piwnice to kilka, połączonych ze sobą podziemnych pomieszczeń zbudowanych na planie prostokąta z ciosanego kamienia. Wewnątrz odnajdziemy resztki drewnianych drzwi, w kolejnym pomieszczeniu znajduje się drożne okienko a jeszcze w kolejnym niewielki wykop wypełniony napływającą wodą gruntową.
Obiekt położony jest na terenie prywatnym lecz pewne jego oddalenie od najbliższego domostwa sprzyja „cichej” penetracji.